Stan obciążenia systemu regulacji psychicznej powstający w sytuacji zagrożenia, utrudnienia lub niemożności realizacji ważnych dla jednostki celów, zadań i wartości - tak stres definiuje encyklopedia PWN.
Wyróżniamy trzy style radzenia sobie ze stresem:
1. Skoncentrowany na zadaniu
2. Skoncentrowany na emocjach
3. Zorientowany na unikanie
Styl skoncentrowany na zadaniu charakteryzuje ludzi, którzy doświadczając stresu starają się przede wszystkim zidentyfikować problem będący jego źródłem, a następnie zabierają się za rozwiązanie tego problemu. Jeśli rozwiązanie nie jest możliwe, to wtedy próbują dostosować się do życia w nowej, zmienionej sytuacji. Reprezentowanie stylu skoncentrowanego na zadaniu zwykle jest bardzo korzystne. Pozwala bowiem szybko i skutecznie zabrać się za działanie i poradzić sobie z przyczynami stresu. Wyjątkiem są sytuacje, gdy stres wiąże się z wydarzeniami, na które nie mamy wpływu, a których rozstrzygnięcie nastąpi dopiero w przyszłości (np. gdy podejrzewam u siebie nowotwór i czekam na termin badań lekarskich, lub gdy toczy się postępowanie prawne, w które jesteś zaangażowany, ale w danym momencie możesz jedynie czekać na wezwanie na przesłuchanie). W takich sytuacjach osoby wykazujące styl skoncentrowany na zadaniu, będąc przyzwyczajone do działania mogą czuć się dodatkowo sfrustrowane bezsilnością i niemożliwością przejęcia inicjatywy.
Styl skoncentrowany na emocjach jest cechą ludzi, którzy w sytuacji stresowej przede wszystkim skupiają się na emocjach, jakie pojawiają się w nich w związku z ową sytuacją. Zależnie od tego, co spowodowało stres, emocje mogą być różne, ale raczej nie będą należały do przyjemnych. Strategie związane z tym stylem polegają głównie na przeżywaniu i próbach rozładowania emocji. Może to być martwienie się różnymi sprawami, wyżalanie się do kogoś, ale też fantazjowanie czy myślenie życzeniowe typu „następnym razem mi się uda” bez podejmowania konkretnych starań, żeby się udało.
Styl zorientowany na unikanie powoduje, że ludzie, którzy go wykazują, starają się unikać myślenia o problemie będącym źródłem stresu. Strategie, jakie wiążą się z tym stylem, polegają przede wszystkim na zajmowaniu czymś swojej uwagi i odwracaniu jej od myślenia o problemie i jego konsekwencjach. Jak to zrobić? Można zająć się sprzątaniem, spędzać długie godziny przy grach komputerowych bądź surfując po internecie, obdzwonić znajomych, pójść z nimi na piwo, zaplanować wyjazd wakacyjny, pójść wcześnie spać, znaleźć na półce ciekawą książkę… Cokolwiek, byle tylko nie myśleć o problemie. A gdy ktoś sam spyta o ów problem, odpowiedzieć coś w stylu: „daj spokój, nie psuj nastroju” , „nie mówmy teraz o tym”, czy „później się tym zajmę”. Z tym stylem radzenia sobie wiążą się również takie zachowania, jak objadanie się, nadużywanie alkoholu czy narkotyków, pracoholizm, skłonność do hazardu itp.
Rozszerzenie treści znajduje się na stronie Fb
Comments